فراشعر " با خودم " شیرین صدیقی

یک جاده متروکه 
با تنی زخم خورده 
حیران میان درندگان 
زنی 
در جستجوی خودش 
《آه این درون بی نهایت  من》
◾️
《 تو ؟》
《کودکی ات .》

《این همه عشق ؟》
《هنوز بی واسطه جهان را می بینم 》